Pamiętnik lokatorki | Marcel Moss

 "Pamiętnik lokatorki" to poruszająca i pełna emocji opowieść, która wciąga od pierwszych stron. Marcel Moss kreuje bohaterkę, której losy śledzimy z dużym zainteresowaniem, a jej codzienne zmagania i refleksje dodają książce autentyczności.

Tytuł: Pamiętnik lokatorki
Autor: Marcel Moss
Seria: Mroczna strona
Data premiery: 23/04/2025
Liczba stron: 336
Wydawnictwo: Filia

Mocne strony

1. Atmosfera i klimat tajemnicy
   Moss umiejętnie buduje mroczny nastrój – stara kamienica, współlokatorka ze skrywanymi sekretami, pamiętnik, który kryje więcej niż jedna osoba. To tworzy poczucie niepokoju, dystansu, i chęć dowiedzenia się, co było wcześniej. 

2. Dwuwymiarowa narracja / retrospekcje
   Zastosowanie pamiętnika Vanessy jako jednej z płaszczyzn narracji pozwala nie tylko obserwować wydarzenia z perspektywy Julii, ale też cofać się w przeszłość Vanessy, poznawać ją, jej traumy, decyzje, które doprowadziły do tragedii. To daje większą głębię bohaterom, sprawia, że motywacje są bardziej zrozumiałe — choć niektóre bardzo bolesne. 

3. Zwroty akcji i napięcie
   Druga połowa książki to zdecydowanie moment, gdy wydarzenia zaczynają galopować – kolejne tropy, odkrycia, zagrożenia. Czytelnik jest prowadzony przez fałszywe ścieżki, co nie pozwala przewidzieć wszystkiego. To duży plus, bo thriller bez paru niespodzianek byłby mniej satysfakcjonujący. 

4. Tematy trudne i zaangażowane emocjonalnie
   Moss nie unika poruszania spraw mocnych: traum z przeszłości, toksycznych relacji, przemocy, samotności. Vanessa — jej życie, co przeszła, jak została wykorzystana, jakie decyzje podjęła — to elementy, które zostają w pamięci. Powieść zmusza do refleksji nad tym, ile naprawdę wiemy o osobach, z którymi dzielimy przestrzeń, jak wiele sekretów skrywają. 

5. Czytelność i lekkość stylu
   Choć temat trudny, Moss stosuje krótkie rozdziały, przeskoki czasowe, elementy dialogów, co sprawia, że książkę czyta się szybko. Nie myślę, że to jest literatura „wysokich lotów” w sensie stylu literackiego, ale do gatunku, dla którego została napisana — spełnia swoje zadanie. 

---

Słabości / co mogło być lepiej

1. Pierwsza część momentami rozciągnięta
   Niektórzy czytelnicy wskazują, że budowanie relacji, tło psychologiczne idą dość wolno w pierwszej połowie. To dobrze dla klimatu, ale może być męczące, jeśli ktoś oczekuje od razu akcji. Mogłoby być tu trochę mniej przeciągniętych opisów czy momentów bez konkretnego wpływu na fabułę.

2. Sceny mocne — obciążające emocjonalnie
   Trauma Vanessy, jej przeszłość, opisy wykorzystania, przemocy — to wszystko jest bardzo drastyczne. Dla niektórych mogą być za mocne, za wiele. To nie wada, ale trzeba być na to przygotowanym. Niektóre wątki mogą chwytać za serce bardziej, niż się tego spodziewałem / spodziewałam.

3. Niekiedy wątek Julii pełni rolę obserwatora
   Czasem mam poczucie, że Julia jest bardziej „lustrem”, przez które czytelnik obserwuje historię Vanessy, niż aktywną bohaterką własnego losu. Jej decyzje są czasem mniej wiarygodne albo motywowane emocjonalnie dość schematycznie (np. ignorowanie ostrzeżeń, angażowanie się w relacje, które wydają się szkodliwe). To bywa estetycznie zgodne z gatunkiem, ale odbiera trochę autonomii bohaterce.

4. Koniec i pewne rozwiązania
   Dla wielu czytelników zakończenie było zaskakujące — to dobrze — ale jednocześnie pojawiają się głosy, że część wątków jest mocno dramatyczna, może nawet przesadzona. Może niektóre elementy „grozy” czy sensacji były tak duże, że tracą delikatność, a przez to trochę realizm emocjonalny.

Książka porusza tematy samotności, poszukiwania własnego miejsca na świecie oraz siły, jaką daje nadzieja. Styl Moss jest lekki, a jednocześnie pełen głębi, co sprawia, że czytelnik łatwo się zżywa z bohaterką i jej historią.

Polecam tę lekturę wszystkim, którzy cenią sobie literaturę obyczajową z nutą refleksji i emocji. To idealna pozycja na wieczór, która zostaje w pamięci na długo.

Marcel Moss to jeden z najpopularniejszych autorów powieści kryminalnych i młodzieżowych w Polsce. Wszystkie jego książki osiągnęły status bestsellerów i stały się impulsem do gorących dyskusji na temat ważnych kwestii społecznych. Jest autorem świetnie przyjętej przez czytelników serii thrillerów młodzieżowych „Liceum Freuda”, której fabuła porusza trudne problemy współczesnej młodzieży, takie jak samotność, depresja, przemoc domowa i rówieśnicza, a także brak porozumienia między rodzicami a dziećmi.